ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Παρέχουμε

υπηρεσίες

για τη φροντίδα της στοματικής υγείας σας


Laser

Λεύκανση δοντιών:
Πρόκειται για μια ανώδυνη μέθοδο λεύκανσης, η οποία προσφέρει εξαιρετικά αισθητικά (χρωματικά) αποτελέσματα. Η χρήση του λευκαντικού παράγοντα (gel) σε συνδυασμό με το laser που τον ενεργοποιεί, μέσα σε μία συνεδρία των 20 - 30 λεπτών, μπορούν να κάνουν το χαμόγελο σας λευκότερο.
Θεραπεία πόνου:
Η χρήση του συγκεκριμένου laser έχει εξαιρετικά αποτελέσματα στην θεραπεία πόνου και συγκεκριμένα σε παθήσεις της κροταφογναθικής άρθρωσης και των μυών του προσώπου που μοιάζουν με μυαλγία. Η εφαρμογή κάποιων θεραπειών (3 – 4) με την συγκεκριμένη χειρολαβή που διαθέτει το μηχάνημα οδηγεί σε άμεση ανακούφιση των ασθενών που πάσχουν από τέτοιου είδους προβλήματα.
Μαλακοί ιστοί:
Επιπλέον το laser χρησιμοποιείται και στην κλασική περιοδοντίτιδα. Ως συμπληρωματικό μέσο στην περιοδοντική θεραπεία συμβάλλει στον καθαρισμό και την απόξεση (curettage) των περιοδοντικών θυλάκων ενώ παράλληλα συμβάλλει στην καταπολέμηση της φλεγμονής των εμφυτευμάτων (περιεμφυτευματίτιδα). Μια ακόμη δυνατότητα του laser είναι η αφαίρεση καλύπτρας έγκλειστων ή ημιγκλείστων δοντιών, καθώς και η χειρουργική επιμήκυνση της μύλης των δοντιών, ανώδυνα και αναίμακτα. Ιδιαίτερα επιτυχή είναι τα αποτελέσματα του στην εκτομή και αφαίρεση των υπερτροφικών χαλινών (σε παιδιά αλλά και ενήλικες) καθώς και στην πλαστική χειρουργική των ούλων. Προσφέρει, επίσης, ταχύτερη επούλωση και πιο ανώδυνη πορεία τόσο σε περιπτώσεις ασθενών που εμφανίζουν άφθες όσο και επιχείλιο έρπητα. Πολύ καλά αποτελέσματα και ανώδυνη θεραπεία προσφέρει σε περιπτώσεις αιμόστασης, σε σχάση αποστήματος, σε ασθενείς που κάνουν πολφοτομή, καθώς επίσης και στην ενδοδοντία (απονεύρωση) για την απολύμανση των ριζικών σωλήνων.

Χειρουργική στόματος

Χειρουργική αφαίρεση δοντιών και ριζών:
Η χειρουργική αφαίρεση δοντιών και ριζών είναι μια οδοντιατρική εργασία ιδιαίτερα συχνή στην καθημερινότητα του οδοντιάτρου. Όταν ένα δόντι σπάει η ρίζα του παραμένει μέσα στο οστό της γνάθου και γι’ αυτό χρειάζεται χειρουργική εξαγωγή. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να επέμβουμε χειρουργικά όταν κατά την εξαγωγή ενός δοντιού αυτό σπάει στο ύψος της ρίζας του λόγω ιδιαίτερης μορφολογίας και κάμψης της.
Χειρουργική αφαίρεση φρονιμίτων:
Οι φρονιμίτες ή αλλιώς τρίτοι γομφίοι είναι τα δόντια, τα οποία συνήθως ανατέλλουν τελευταία στην στοματική κοιλότητα. Υπάρχει βέβαια και περίπτωση να ανατείλουν μερικώς (ημιέγκλειστοι) ή να παραμείνουν στο οστό της γνάθου και να μην είναι καθόλου ορατοί (έγκλειστοι). Συνήθως, προκαλούν διάφορα προβλήματα και γι’ αυτό συνίσταται η χειρουργική αφαίρεσή τους. Κάποιοι από τους λόγους που οδηγούν στην χειρουργική αφαίρεση τους είναι ο πόνος εξαιτίας της φλεγμονής (περιστεφανίτιδα) που δημιουργείται στο ούλο (καλύπτρα) γύρω από το δόντι, η τερηδόνα και τα περιοδοντικά προβλήματα που εμφανίζονται στα γειτονικά δόντια λόγω δυσκολίας του ασθενή να διατηρήσει καθαρή την περιοχή καθώς και της «ιδιαίτερης» κλίσης τους εξαιτίας της οποίας ασκείται πίεση στα γειτονικά δόντια προκαλώντας μετακινήσεις δοντιών με αποτέλεσμα να στραβώσουν τα δόντια.
Πλαστική χειρουργική στόματος:
Περιλαμβάνει θεραπείες, οι οποίες στοχεύουν στην αποκατάσταση των μαλακών (ούλων) και σκληρών (οστών) ιστών του στόματος. Όσον αφορά την χειρουργική θεραπεία των ούλων μπορεί να πραγματοποιηθεί: Χειρουργική επιμήκυνση μύλης, κατά την οποία ο οδοντίατρος σκοπεύει να εμφανίσει μεγαλύτερο τμήμα του δοντιού σε εύρος ή και σε ύψος αφαιρώντας το αντίστοιχο τμήμα του ούλου για την τοποθέτηση προσθετικής αποκατάστασης. Μια επιπλέον χειρουργική τεχνική που σκοπό έχει να αναδιαμορφώσει τα ούλα είναι η ουλοπλαστική / ουλεκτομή, η οποία εξυπηρετεί τόσο αισθητικές όσο και θεραπευτικές απαιτήσεις. Η πιο συχνή μορφή της γίνεται σε ασθενείς με ουλικό χαμόγελο ή με υπερπλασίες των ούλων. Ακολουθεί η εκτομή των χαλινών, όπου κατά την επέμβαση αφαιρείται χειρουργικά ο ιστός που συνδέει το πάνω ή το κάτω χείλος με τα ούλα, όταν αυτός εμποδίζει τη σωστή λειτουργία του στόματος (στοματική υγιεινή, ομιλία κ.ά.). Τέλος, όταν εμφανίζονται υφιζήσεις των ούλων, δηλαδή υποχωρήσεις αφήνοντας εκτεθειμένες τις ρίζες των δοντιών τότε πραγματοποιείται επέμβαση για την αποκατάσταση τους. Αν είναι απαραίτητο το μόσχευμα (βλέπε στη χειρουργική στόματος, οδοντικά εμφυτεύματα - οστικά μοσχεύματα) τότε χρησιμοποιείται τεχνητό ή από τον ίδιο τον ασθενή. Στις περιπτώσεις που επεμβαίνουμε χειρουργικά προκειμένου να διατηρήσουμε και να αναδιαμορφώσουμε το οστό ανήκει η διαδικασία της ακρορριζεκτομής (βλέπε στην ενδοδοντία, την ακρορριζεκτομή), η διχοτόμηση ή εκτομή ρίζας πολύριζου δοντιού (γομφίου) μαζί με το αντίστοιχο τμήμα της μύλης του. Πρόκειται για μια τεχνική που εφαρμόζεται σε μια από τις ρίζες των δοντιών όταν εμφανίζει τερηδόνα, περιοδοντική βλάβη αλλά και απορρόφηση. Με την διχοτόμηση και έπειτα την απομάκρυνση της μολυσμένης ρίζας διατηρείται το δόντι και το σημαντικότερο το φατνιακό οστό που το περιβάλλει. Τέλος στις περιπτώσεις, τις οποίες πραγματοποιούνται πολλαπλές εξαγωγές δοντιών είναι πιθανό κατά την επούλωση να εμφανιστούν κάτω από τα ούλα αιχμηρές οστικές επιφάνειες. Για να αποφύγουμε αυτήν την κατάσταση θα πρέπει να εφαρμοστεί η φατνιοπλαστική, με σκοπό την εξομάλυνση της φατνιακής ακρολοφίας.
Οδοντικά εμφυτεύματα – Οστικά μοσχεύματα:
Τα οδοντικά εμφυτεύματα αποτελούν την πιο σύγχρονη μέθοδο αντιμετώπισης κενών διαστημάτων στην στοματική κοιλότητα, λόγω της απώλειας ενός ή περισσότερων δοντιών. Πρόκειται για βίδες κατασκευασμένες από βιοσυμβατό υλικό (τιτάνιο), οι οποίες μετά από κλινική και ακτινογραφική εξέταση τοποθετούνται χειρουργικά στο οστό της γνάθου, δημιουργώντας έτσι την βάση πάνω στην οποία θα τοποθετήσει ο οδοντίατρος την προσθετική αποκατάσταση (στεφάνη ή γέφυρα). Στην συνέχεια, τα εμφυτεύματα περνούν από το στάδιο της οστεοενσωμάτωσης. Βασική προϋπόθεση για την τοποθέτηση τους είναι το οστό να έχει επαρκές ύψος και πλάτος. Υπάρχουν περιπτώσεις, όμως, στις οποίες έχουμε έλλειψη χώρου στο οστό της άνω ή κάτω γνάθου. Στην άνω γνάθο το «εμπόδιο» ονομάζεται ιγμόρειο και δυσκολεύει την τοποθέτηση εμφυτευμάτων, λόγω έλλειψης ύψους του οστού. Στις περιπτώσεις αυτές όταν είναι εφικτό πραγματοποιείται χειρουργική ανύψωση του εδάφους του ιγμορείου για να δημιουργηθεί χώρος μαζί με την τοποθέτηση μοσχεύματος και στην συνέχεια τοποθετούνται τα εμφυτεύματα. Αντίστοιχα, υπάρχει έλλειψη χώρου και στην κάτω γνάθο, λόγω απορρόφησης του οστού. Επομένως, για να τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα θα πρέπει πρώτα να τοποθετηθεί οστικό μόσχευμα είτε τεχνητό είτε αυτόλογο (από τον ίδιο τον ασθενή). Σε περιπτώσεις απώλειας οστού (π.χ. λόγω περιοδοντίτιδας ή εξαγωγής δοντιού) χρησιμοποιούνται τα οστικά μοσχεύματα (ζωικά – τεχνητά ή αυτόλογα) σε συνδυασμό με την κατευθυνόμενη οστική αναγέννηση, δηλαδή μια ειδική βιοσυμβατή μεμβράνη, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η απώλεια του οστού. Η πιο σύγχρονη μέθοδος για την δημιουργία αυτόλογων οστικών μοσχευμάτων και μεμβρανών είναι το PRF (Platelet Rich Fibrin). Με την τεχνική αυτή λαμβάνουμε αίμα από τον ασθενή, το οποίο φυγοκεντρείται σε ειδική συσκευή, διαχωρίζεται στα συστατικά του και ο γιατρός λαμβάνει το πλάσμα με τους αυξητικούς παράγοντες των αιμοπεταλίων, με σκοπό την δημιουργία μοσχεύματος (sticky bone), αλλά και μεμβρανών. Αυτοί οι αυξητικοί παράγοντες, του πλάσματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ποικίλες χειρουργικές διαδικασίες, με απόλυτη ασφάλεια αφού το μόσχευμα προέρχεται από τον ίδιο τον ασθενή, τόσο για την ανάπλαση οστού και ούλων μετά από εξαγωγές όσο και για την δημιουργία οστού για την ασφαλή τοποθέτηση εμφυτευμάτων.
Χειρουργική αφαίρεση κύστεων και μικρών καλοήθων όγκων:
Σε περιπτώσεις, στις οποίες ο ασθενής εμφανίσει κάποιον καλοήθη όγκο ή κύστη, όπως για παράδειγμα το ίνωμα, το λίπωμα και το θήλωμα, τότε συνίσταται η χειρουργική εκτομή τους. Κάποιες φορές αν ο γιατρός το κρίνει απαραίτητο μπορεί να αποστείλει το δείγμα για βιοψία.

Προσθετική 

Στεφάνη δοντιού (θήκη):
Η στεφάνη (θήκη) είναι μια μόνιμη προσθετική αποκατάσταση, ολικής κάλυψης του δοντιού, η οποία προσομοιάζει σε χρώμα, σχήμα και μέγεθος τα φυσικά δόντια. Μια στεφάνη (θήκη) τοποθετείται είτε σε ένα δόντι εξασθενημένο λόγω μεγάλης απώλειας οδοντικής ουσίας είτε σε ένα δόντι ενδοδοντικά θεραπευμένο (απονευρωμένο), για να το προστατέψει και να το ενδυναμώσει. Επιπλέον, όταν τοποθετείται σε περισσότερα δόντια μπορεί να βελτιώσει την αισθητική του χαμόγελου σας. Με βάση το υλικό κατασκευής υπάρχει η στεφάνη (θήκη) μεταλλοπορσελάνης που τοποθετείται κυρίως στα οπίσθια δόντια, καθώς και η στεφάνη (θήκη) ζιρκονίου κατάλληλη για τα πρόσθια αλλά και τα οπίσθια δόντια. Το ζιρκόνιο αποτελεί τον νέο «λευκό χρυσό» με εξαιρετικές αισθητικές και μηχανικές ιδιότητες.
Γέφυρα δοντιών:
Η γέφυρα είναι μια μόνιμη προσθετική αποκατάσταση, ολικής κάλυψης, η οποία προσομοιάζει σε χρώμα, σχήμα και μέγεθος τα φυσικά δόντια. Τοποθετείται σε δύο ή περισσότερα δόντια, μεταξύ των οποίων έχει δημιουργηθεί κενό λόγω της απώλειας ενός ή περισσότερων δοντιών. Καλύπτοντας, λοιπόν, αυτόν τον κενό χώρο η γέφυρα βελτιώνει την μάσηση, η οποία επηρεάζεται όταν απουσιάζουν δόντια, προστατεύει τα γειτονικά δόντια και τους ανταγωνιστές των ελλειπόντων δοντιών και βελτιώνει την αισθητική και την ομιλία του ασθενή όταν λείπουν δόντια από την πρόσθια περιοχή. Όπως στην περίπτωση της στεφάνης (θήκης) έτσι και στη γέφυρα το υλικό κατασκευής μπορεί να είναι η μεταλλοπορσελάνη ή το ζιρκόνιο.
Ενδορριζικός άξονας δοντιού:
Όταν ένα ενδοδοντικά θεραπευμένο (απονευρωμένο) δόντι έχει μεγάλη απώλεια οδοντικής ουσίας δεν είναι ικανό να στηρίζει μια έμφραξη (σφράγισμα) ή και μια στεφάνη (θήκη). Γι’ αυτό τον λόγο τοποθετείται στη ρίζα του ένας ενδορριζικός άξονας, έτσι ώστε να συγκρατεί τη μόνιμη αποκατάσταση (έμφραξη ή στεφάνη). Υπάρχουν δύο κατηγορίες ενδορριζικών αξόνων: Χυτοί μεταλλικοί άξονες που συγκολλούνται στην ρίζα του δοντιού και προκατασκευασμένοι άξονες από υαλόνημα, ζιρκόνιο ή μέταλλο που είναι συγκολλούμενοι ή κοχλιούμενοι. Ανάλογα με την κάθε περίπτωση ο οδοντίατρος επιλέγει ποια κατηγορία άξονα θα χρησιμοποιήσει.
Όψεις (Veneers):
Πρόκειται για μια αισθητική εργασία ελάχιστης παρέμβασης, κατά την οποία αφαιρείται μικρή ποσότητα οδοντικής ουσίας από την πρόσθια επιφάνεια των δοντιών. Στην συνέχεια, η οδοντική ουσία αντικαθίστανται από «λεπτές φλούδες» ζιρκονίου που συγκολλούνται στην επιφάνεια των δοντιών. Ένα από τα οφέλη των όψεων ζιρκονίου είναι η αντοχή στην θραύση συγκριτικά με τις όψεις ρητίνης και επιπλέον το χρώμα των όψεων αυτών δεν αλλάζει ούτε με την πάροδο του χρόνου, ούτε λόγω διατροφικών συνηθειών του ασθενή. Οι όψεις ζιρκονίου ενδείκνυνται σε περιπτώσεις που είναι απαραίτητη η αλλαγή σχήματος των δοντιών, το κλείσιμο διαστημάτων μεταξύ των δοντιών (π.χ. σε αραιοδοντία), όταν τα δόντια έχουν διάφορες εμφράξεις (σφραγίσματα) με αποτέλεσμα τον αποχρωματισμό τους και τέλος όταν ο ασθενής επιθυμεί ένα απολύτως φυσικό και αισθητικό λευκό χαμόγελο.
Γέφυρα τύπου Maryland:
Η γέφυρα τύπου Maryland είναι μια ελαφρά επεμβατική προσθετική αποκατάσταση για τις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχει απώλεια ενός πρόσθιου δοντιού. Αποτελείται από τον σκελετό (μεταλλικός ή ζιρκονίου) με ένα δόντι στην πρόσθια πλευρά, το οποίο αντικαθιστά το δόντι που λείπει. Επιπλέον, υπάρχουν δυο «φτερά», τα οποία εφαρμόζουν στην εσωτερική επιφάνεια των γειτονικών δοντιών, τα οποία τροχίζονται ελάχιστα. Συνήθως χρησιμοποιείται όταν υπάρχει συγγενής έλλειψη δοντιού σε παιδιά ή σαν προσωρινή λύση μέχρι να τοποθετηθεί εμφύτευμα στον ασθενή.
Προσθετική επί εμφυτευμάτων (στεφάνη ή γέφυρα):
Μετά την τοποθέτηση και οστεοενσωμάτωση ενός ή περισσότερων εμφυτευμάτων ακολουθεί η προσθετική αποκατάσταση. Αυτή μπορεί να είναι μια μεμονωμένη στεφάνη (θήκη) επί του εμφυτεύματος, μια γέφυρα πάνω σε δυο τουλάχιστον εμφυτεύματα ή μία κινητή αποκατάσταση (ολική οδοντοστοιχία) πάνω σε περισσότερα εμφυτεύματα. Οι επιεμφυτευματικές αποκαταστάσεις κατασκευάζονται από i) μεταλλοπορσελάνη ii) ζιρκόνιο iii) ολοκεραμικό υλικό και μπορούν να τοποθετηθούν είτε με συγκόλληση, είτε με κοχλίωση καθώς και με συνδυασμό αυτών των δύο.
Κινητές προσθετικές αποκαταστάσεις:
Ολική οδοντοστοιχία: Όταν ο ασθενής έχει χάσει όλα τα δόντια του ή και αν έχει κάποια τα οποία έχουν κακή πρόγνωση και πρέπει να εξαχθούν, τότε για να αποκατασταθεί η μασητική λειτουργία, η ομιλία αλλά και η αισθητική του προσώπου τοποθετούνται οι ολικές οδοντοστοιχίες. Πρόκειται για τεχνητές προσθετικές αποκαταστάσεις που κατασκευάζονται από ροζ ακρυλική ρητίνη και τεχνητά ακρυλικά δόντια στο ανάλογο χρώμα και σχήμα. Μερικές οδοντοστοιχίες: Όπως και οι ολικές οδοντοστοιχίες έτσι και οι μερικές οδοντοστοιχίες είναι κινητές προσθετικές αποκαταστάσεις, οι οποίες τοποθετούνται και αφαιρούνται καθημερινά από τον ίδιο τον ασθενή. Με τις αποκαταστάσεις αυτές διατηρούνται κάποια δόντια μέσα στο στόμα, τα οποία λειτουργούν ως στηρίγματα τους. Κατασκευάζονται και αυτές από ροζ ακρυλική βάση, έναν σκελετό, τα τεχνητά δόντια και τα άγκιστρα που τοποθετούνται στα φυσικά δόντια στηρίγματα.

Αισθητική οδοντιατρική

Λεύκανση:
Με την πάροδο του χρόνου τα δόντια μας χάνουν την φυσική τους λευκότητα και φωτεινότητα. Αυτό συμβαίνει, είτε λόγω φθοράς της αδαμαντίνης (σμάλτο) των δοντιών, είτε εξαιτίας των χρωστικών ουσιών που εναποτίθενται στις οδοντικές επιφάνειες από την καθημερινή χρήση φαγητών και ροφημάτων (π.χ. καφές), του καπνού και φαρμάκων. Η πιο απλή διαδικασία για να αποκτήσουμε και πάλι ένα όμορφο και λαμπερό χαμόγελο είναι η λεύκανση. Πρόκειται για μια ασφαλή, γρήγορη και αποτελεσματική διαδικασία για αλλαγή του χρώματος των δοντιών. Τρόποι για να πραγματοποιηθεί η λεύκανση: Λεύκανση στο ιατρείο με χρήση Laser. Λεύκανση στο ιατρείο με την χρήση ειδικής λάμπας LED. Λεύκανση στο σπίτι με ειδικά εξατομικευμένα μασελάκια.
Εμφράξεις (σφραγίσματα):
Οι εμφράξεις (σφραγίσματα) είναι μια διαδικασία αποκατάστασης για τυχόν κοιλότητες (τρύπες) και «μικροσπασίματα» που προκύπτουν στα δόντια κυρίως λόγω τερηδόνας. Με αυτές επανορθώνονται τα δόντια και αποφεύγεται η επέκταση της βλάβης στον πολφό (νεύρο) του δοντιού. Το υλικό που χρησιμοποιείται για την πλήρωση των κοιλοτήτων είναι η σύνθετη ρητίνη. Πρόκειται για τα «λευκά σφραγίσματα», τα οποία διαθέτουν πολύ καλή λειτουργική και αισθητική απόδοση.
Όψεις ρητίνης (Bonding):
Οι όψεις ρητίνης είναι μια απλή, γρήγορη και μη επεμβατική μέθοδος της αισθητικής οδοντιατρικής, η οποία σκοπό έχει να βελτιώσει μικρές «ατέλειες» του χαμόγελου του ασθενή. Πραγματοποιούνται με ρητινώδες υλικό (υψηλής ποιότητας λευκό σφράγισμα) σαν «λεπτές φλούδες» που συγκολλούνται στην πρόσθια επιφάνεια των δοντιών. Είναι μια διαδικασία, η οποία συνήθως ολοκληρώνεται σε ένα ραντεβού. Οι όψεις ρητίνης ενδείκνυνται όταν επιθυμούμε: Να ισιώσουμε σε μικρό βαθμό τυχόν στραβά δόντια. Να βελτιώσουμε το σχήμα, το μέγεθος και το χρώμα των δοντιών. Να καλύψουμε μικρές δυσχρωμίες των δοντιών. Να αποκαταστήσουμε ρωγμές και σπασμένες γωνίες δοντιών. Να αποδώσουμε μια ομοιόμορφη εικόνα στα δόντια, όταν αυτά έχουν πολλαπλά σφραγίσματα. Να μειώσουμε ή να κλείσουμε εντελώς το κενό σε περιπτώσεις αραιών δοντιών (αραιοδοντία). Να τροποποιήσουμε το σχήμα μεμονωμένων δοντιών (σε περιπτώσεις «συγγενούς έλλειψης»), έτσι ώστε να προσομοιάζουν τα δόντια που λείπουν.
Κόσμημα δοντιών (Strass):
Το οδοντικό Strass είναι ένα αξεσουάρ αισθητικού τύπου, το οποίο εντάσσεται στον τομέα της αισθητικής οδοντιατρικής. Πρόκειται για ένα «κόσμημα», το οποίο τοποθετείται στην πρόσθια επιφάνεια των δοντιών (συνήθως στους πλάγιους τομείς της άνω γνάθου) εύκολα και ανώδυνα χωρίς να γίνεται «τρόχισμα» της οδοντικής επιφάνειας.

Ενδοδοντία

Ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση):
Πρόκειται για μια οδοντιατρική εργασία, η οποία πραγματοποιείται στο εσωτερικό του δοντιού με στόχο την διατήρηση του μέσα στην στοματική κοιλότητα και την αποφυγή εξαγωγής του. Συγκεκριμένα, όταν ο πολφός (νεύρο) του δοντιού μολυνθεί ή εμφανίσει φλεγμονή εξαιτίας βαθιάς τερηδόνας, κατάγματος ή ρωγμής καθώς και από προϋπάρχουσες εκτεταμένες οδοντιατρικές αποκαταστάσεις, εμφανίζονται κάποια συμπτώματα στους ασθενείς. Τα συμπτώματα αυτά είναι ο πόνος στη μάσηση, ευαισθησία στο ζεστό ή το κρύο, οίδημα στην περιοχή αλλά και έντονος πόνος κατά την νυχτερινή κατάκλιση. Υπάρχει και η περίπτωση ένα δόντι να μην πονάει ή να μην φαίνεται χαλασμένο και να έχει νεκρωμένο πολφό (νεύρο). Με βάση τα παραπάνω, ο οδοντίατρος αποφασίζει την ενδοδοντική θεραπεία, κατά την οποία απομακρύνεται με την χρήση ειδικών μηχανοκίνητων εργαλείων το «μολυσμένο νεύρο» από το δόντι, καθαρίζεται διεξοδικά και ακολουθεί η ερμητική έμφραξη του.
Επανάληψη ενδοδοντικής θεραπείας:
Υπάρχουν περιπτώσεις δοντιών, οι οποίες πολλές φορές εξαιτίας της ιδιαίτερης ανατομίας τους, της αδυναμίας πρόσβασης και καθαρισμού μέχρι το άκρο της ρίζας, ενός σπασμένου σφραγίσματος ή και εξαιτίας της επανεμφάνισης τερηδόνας, δεν ανταποκρίνονται θετικά στην αρχική ενδοδοντική θεραπεία. Έτσι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα μηνών ή και ετών εμφανίζουν ξανά πόνο ίσως και οίδημα. Γι’ αυτό λοιπόν, η επανάληψη της ενδοδοντικής θεραπείας πραγματοποιείται για να δώσει μια ακόμα «ευκαιρία» στις περιπτώσεις αυτές. Ο οδοντίατρος αφαιρεί το υπάρχον εμφρακτικό υλικό και την οποιαδήποτε αποκατάσταση (έμφραξη ή στεφάνη) από το δόντι και επαναλαμβάνει τον διεξοδικό καθαρισμό και την καινούργια έμφραξη του δοντιού.
Ακρορριζεκτομή:
Όταν καμία από τις παραπάνω μεθόδους δεν έχει αποτέλεσμα και το δόντι επαναμολύνεται τότε το τελευταίο βήμα πριν την εξαγωγή είναι η χειρουργική αφαίρεση του ακρορριζίου του δοντιού. Ο οδοντίατρος δημιουργεί τομή στην ακρορριζική περιοχή, απ’ όπου αφαιρεί τους μολυσμένους ιστούς καθώς και 3 mm από το ακρορρίζιο και εκεί τοποθετεί την ανάστροφη έμφραξη. Τοποθετούνται ράμματα στο σημείο της τομής και ακολουθεί η επούλωση της περιοχής.
Αντιμετώπιση οδοντικού τραύματος:
Μετά από κάποιο ατύχημα ή χτύπημα (π.χ. σε αθλητική δραστηριότητα) κάποια δόντια μπορεί να εμβυθιστούν (μετατοπιστούν) ή να εκγομφωθούν πλήρως (απομάκρυνση από το στόμα). Στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να επανατοποθετηθούν στην αρχική τους θέση, να ακινητοποιηθούν και να γίνει έλεγχος για το αν ο πολφικός τους ιστός παραμένει φυσιολογικός. Στις περιπτώσεις που δεν επηρεάζεται δεν είναι απαραίτητη η ενδοδοντική θεραπεία. Αντιθέτως, αν ο πολφός έχει νεκρωθεί τότε συνίσταται να γίνει ενδοδοντική θεραπεία, έτσι ώστε να διατηρηθεί το δόντι στην στοματική κοιλότητα.

Περιοδοντολογία

Καθαρισμός:
Ο καθαρισμός ή αποτρύγωση είναι η διαδικασία, κατά την οποία πραγματοποιείται η απομάκρυνση της πέτρας (τρυγίας) από τις επιφάνειες των δοντιών με την χρήση υπερήχων. Ακολουθεί η στίλβωση των δοντιών με φθοριούχο πάστα και η σοδοβολή με ειδική συσκευή για την απομάκρυνση των χρωστικών ουσιών. Συνίσταται στους ασθενείς ο καθαρισμός των δοντιών να επαναλαμβάνεται κάθε εξάμηνο μαζί με τον προληπτικό έλεγχο των δοντιών.
Ουλίτιδα:
Πρόκειται για φλεγμονώδη νόσο των ούλων, η οποία εκδηλώνεται λόγω συσσώρευσης της μικροβιακής πλάκας στα δόντια και τα ούλα. Στην ουλίτιδα ο ασθενής εμφανίζει αιμορραγία και ερυθρότητα των ούλων, διόγκωση ούλων καθώς και κακοσμία. Αντιμετωπίζεται με τακτικούς καθαρισμούς των δοντιών και εκπαίδευση του ασθενή στην τήρηση της στοματικής υγιεινής. Αν παραμεληθεί η συγκεκριμένη νόσος και δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα. Διάφοροι προδιαθεσικοί παράγοντες μπορούν να επιδράσουν στην εμφάνιση και την βαρύτητα της νόσου. Ένας απ’ αυτούς είναι η εγκυμοσύνη. Οι ορμονικές διαταραχές που συμβαίνουν κατά την κύηση προκαλούν την φλεγμονή και την αιμορραγία των ούλων. Η σωστή στοματική υγιεινή και ο τακτικός καθαρισμός των δοντιών κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούν να αποτρέψουν την εμφάνιση της νόσου.
Περιοδοντίτιδα:
Η περιοδοντίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος, η οποία σε αντίθεση με την ουλίτιδα δεν προσβάλλει μόνο τα ούλα αλλά και το οστό, το οποίο συγκρατεί τα δόντια. Τα μικρόβια της πλάκας και της τρυγίας μολύνουν και καταστρέφουν το κόκκαλο, το οποίο υποχωρεί και δημιουργείται ένας κενός χώρος που ονομάζεται «περιοδοντικός θύλακος». Μέσα σε αυτόν τα μικρόβια αυξάνονται και προκαλούν περαιτέρω οστική απώλεια με τελικό αποτέλεσμα την απώλεια των δοντιών. Εμφανίζει εκτός των συμπτωμάτων της ουλίτιδας, επιπλέον υποχώρηση των ούλων, εκροή πύου από τα ούλα, κινητικότητα δοντιών καθώς και ακτινογραφική απώλεια οστού. Σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα η περιοδοντική νόσος σχετίζεται με κληρονομικότητα, αλλά και με την εμφάνιση παθολογικών καταστάσεων, όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, η οστεοπόρωση και τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Για την αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας ακολουθείται η απομάκρυνση της υπερουλικής και υποουλικής τρυγίας με υπερήχους, εργαλεία χειρός και laser (συντηρητική φάση) και αν είναι απαραίτητο συμπληρωματική χειρουργική θεραπεία. Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της θεραπείας η συμμόρφωση του ασθενούς με την τήρηση πολύ καλής στοματικής υγιεινής.

Ορθοδοντική

Διαφανείς νάρθηκες / Αόρατη ορθοδοντική:
Η αόρατη ορθοδοντική είναι η πιο σύγχρονη μέθοδος για την αντιμετώπιση ορθοδοντικών προβλημάτων. Η μέθοδος αυτή αποτελείται από εξατομικευμένους για κάθε ασθενή διαφανείς νάρθηκες που αντικαθίστανται διαδοχικά. Είναι μια «φιλική» μέθοδος ιδιαίτερα για τους ενήλικες εξαιτίας της καλής της αισθητικής απόδοσης.
Μεταλλικά σιδεράκια:
Η πιο κλασσική μέθοδος επίλυσης ορθοδοντικών προβλημάτων, κατά την οποία πάνω στην επιφάνεια των δοντιών συγκολλούνται βάσεις (brackets) που συνδέονται με ειδικά ορθοδοντικά σύρματα και λαστιχάκια. Παραμένει μέχρι σήμερα ιδιαίτερα δημοφιλής μέθοδος για παιδιά και εφήβους. Παρ’ όλα αυτά απαιτούν την τήρηση πολύ καλής στοματικής υγιεινής.
Κεραμικά σιδεράκια:
Τα κεραμικά σιδεράκια τοποθετούνται και λειτουργούν ακριβώς όπως τα μεταλλικά, λόγω όμως του διάφανου υλικού από το οποίο κατασκευάζονται δεν είναι τόσο ορατά όσο τα μεταλλικά. Όπως και τα μεταλλικά απαιτούν τήρηση πολύ καλής στοματικής υγιεινής και είναι δημοφιλή τόσο μεταξύ των εφήβων όσο και των ενηλίκων.
Γλωσσικά σιδεράκια:
Τα γλωσσικά σιδεράκια λειτουργούν ακριβώς όπως τα κλασσικά σιδεράκια με μόνη διαφορά την τοποθέτηση τους στην εσωτερική (γλωσσική) επιφάνεια των δοντιών. Έχουν άριστη αισθητική απόδοση, απαιτούν καλή στοματική υγιεινή και είναι δημοφιλή μεταξύ των ενηλίκων αλλά και των εφήβων.
Ορθοδοντική συγκράτηση ή με νάρθηκα σταθεροποίησης:
Μετά την ολοκλήρωση της ορθοδοντικής θεραπείας είναι απαραίτητη η τοποθέτηση της ορθοδοντικής συγκράτησης, έτσι ώστε να διατηρηθούν μακροχρόνια οι ορθοδοντικές μετακινήσεις. Retainer: Πρόκειται για ένα ορθοδοντικό σύρμα, το οποίο τοποθετείται μόνιμα στην εσωτερική επιφάνεια των δοντιών της άνω και κάτω γνάθου. Νάρθηκας συγκράτησης του ορθοδοντικού αποτελέσματος: Είναι μία εναλλακτική λύση για την σταθεροποίηση του ορθοδοντικού αποτελέσματος. Πρόκειται για έναν διαφανή νάρθηκα ο οποίος χρησιμοποιείται από τον ασθενή το βράδυ, ίσως και κάποιες ώρες κατά την διάρκεια της ημέρας, τις οποίες καθορίζει ο ορθοδοντικός ανάλογα με την βαρύτητα της κάθε περίπτωσης.

Ενδοστοματικοί νάρθηκες

Αθλητικός νάρθηκας:
Πρόκειται για εξατομικευμένο ελαστικό νάρθηκα, ο οποίος προστατεύει τους αθλητές που απασχολούνται με αθλήματα επαφής από την πιθανότητα οδοντικού τραύματος. Διατίθεται σε διάφορα χρώματα και μπορεί να ενσωματωθεί σε αυτόν το λογότυπο της ομάδας ή το όνομα του αθλητή.
Νάρθηκας βρυγμού:
Πρόκειται για διάφανο, εξατομικευμένο και σχετικά άκαμπτο νάρθηκα, ο οποίος τοποθετείται συνήθως στην άνω γνάθο και σκοπό έχει να προστατέψει τον ασθενή που σφίγγει ή τρίζει τα δόντια του κατά τη διάρκεια του ύπνου. Επιπλέον, ενδείκνυται και για ασθενείς με εκτεταμένες προσθετικές εργασίες (γέφυρες και στεφάνες) ώστε να αποφεύγονται τα κατάγματά τους.
Νάρθηκας άπνοιας – ύπνου:
Πρόκειται για εξατομικευμένο νάρθηκα, ένας για την άνω και ένας για την κάτω γνάθο που συνδέονται μεταξύ τους με έναν μηχανισμό. Στόχος του είναι να διευκολύνει την διέλευση αέρα από τις ανώτερες αεροφόρους οδούς προς τους πνεύμονες στον ύπνο χωρίς την χρήση ρινικής μάσκας. Είναι μια απόλυτα ασφαλής θεραπεία κατά του ροχαλητού και της υπνικής άπνοιας.
Χειρουργικός νάρθηκας εμφυτευμάτων:
Πρόκειται για εξατομικευμένο νάρθηκα πάνω στον οποίο υπάρχουν κάποιες οπές, οι οποίες κατασκευάζονται με την βοήθεια εξειδικευμένου λογισμικού ανάλογα με τις θέσεις που θα τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα (καθοδηγούμενη τοποθέτηση εμφυτευμάτων). Αποτελεί έναν οδηγό για τον χειρουργό που τον διευκολύνει στην τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, μειώνει τον χρόνο της επέμβασης, τον μετεγχειρητικό πόνο και τον χρόνο επούλωσης για τον ασθενή, εφόσον τα εμφυτεύματα τοποθετούνται χωρίς την ανάγκη δημιουργίας κρημνού με νυστέρι.
Νάρθηκας συγκράτησης του ορθοδοντικού αποτελέσματος:
Ορθοδοντική συγκράτηση ή με νάρθηκα σταθεροποίησης: Μετά την ολοκλήρωση της ορθοδοντικής θεραπείας είναι απαραίτητη η τοποθέτηση της ορθοδοντικής συγκράτησης, έτσι ώστε να διατηρηθούν μακροχρόνια οι ορθοδοντικές μετακινήσεις (βλέπε στην ορθοδοντική την ορθοδοντική συγκράτηση).

Παιδοδοντιατρική

Καθαρισμός και φθορίωση δοντιών:
Ο καθαρισμός των δοντιών είναι μια ανώδυνη διαδικασία για τους μικρούς ασθενείς, η οποία έχει στόχο την απομάκρυνση της μικροβιακής πλάκας από τις οδοντικές επιφάνειες. Μετά την διαδικασία αυτή θα πρέπει να πραγματοποιείται και φθορίωση που είναι τοπική εφαρμογή ενός φθοριούχου gel στην επιφάνεια των δοντιών με στόχο τα δόντια να γίνουν πιο ανθεκτικά στην εμφάνιση της τερηδόνας. Η πρώτη φθορίωση θα πρέπει να γίνεται περίπου σε ηλικία 3 ετών που έχει ανατείλει ο νεογιλός φραγμός και να επαναλαμβάνεται περίπου κάθε χρόνο.
Προληπτικά σφραγίσματα (οπών και σχισμών):
Οι μόνιμοι γομφίοι εμφανίζουν κάποια βοθρία (οπές) και κάποιες αύλακες (σχισμές), στις οποίες παγιδεύονται υπολείμματα τροφών και μικρόβια με αποτέλεσμα τη δημιουργία τερηδόνας. Για να αποφευχθεί λοιπόν η κατάσταση αυτή υπάρχουν τα προληπτικά σφραγίσματα (sealants). Είναι μια απλή, ανώδυνη και ασφαλής μέθοδος για την πρόληψη της τερηδόνας χωρίς τρόχισμα του δοντιού. Η διαδικασία περιλαμβάνει τον καθαρισμό του δοντιού με ένα βουρτσάκι και την τοποθέτηση υγρής ρητίνης στις οπές και τις σχισμές του δοντιού. Τα προληπτικά σφραγίσματα ξεκινούν στην ηλικία των 6 ετών, όπου ανατέλλουν οι πρώτοι μόνιμοι γομφίοι καθώς και 12 – 13 ετών, όπου ανατέλλουν οι δεύτεροι μόνιμοι γομφίοι.
Θεραπεία τερηδόνας με σφραγίσματα:
Τόσα τα νεογιλά όσο και τα μόνιμα δόντια προσβάλλονται από την οδοντική τερηδόνα, η οποία δημιουργεί κοιλότητες (τρύπες) στην επιφάνεια των δοντιών καταστρέφοντας το σμάλτο του. Οι κοιλότητες αυτές είναι πολύ μικρές έως και μεγάλες και το χρώμα τους είναι καφέ ή και μαύρο. Έτσι, σκοπός του οδοντιάτρου είναι να αφαιρέσει την τερηδόνα με ειδικά εργαλεία, να καθαρίσει το δόντι και να τοποθετήσει το υλικό του σφραγίσματος.
Πολφοτομή – Ενδοδοντική θεραπεία (παιδική απονεύρωση):
Λόγω της γρήγορης εξέλιξης της στα νεογιλά δόντια, η οδοντική τερηδόνα μπορεί να προσβάλλει τον πολφό (νεύρο) του δοντιού. Συνήθως οι μικροί ασθενείς εμφανίζουν πόνο ή και πρήξιμο. Με την πολφοτομή ο οδοντίατρος καθαρίζει τον μολυσμένο πολφό και αφαιρεί την τερηδόνα και στην συνέχεια τοποθετεί ένα ειδικό αντιμικροβιακό φάρμακο, με το οποίο επιτυγχάνει αντισηψία και στεγανοποίηση. Η διαδικασία αυτή πραγματοποιείται μετά από αναισθητοποίηση του μικρού ασθενή. Η παιδική απονεύρωση πραγματοποιείται στα μόνιμα δόντια των παιδιών, όταν η τερηδόνα έχει φτάσει στον πολφό και υπάρχει εκδήλωση πόνου, ο οποίος δεν υποχωρεί. Κατά την διαδικασία της απονεύρωσης ο οδοντίατρος αφαιρεί όλο τον πολφό από τις ρίζες του δοντιού και ακολουθεί η έμφραξη του με ειδικό υλικό. Σε αυτή την θεραπεία υποβάλλονται συνήθως μικροί ασθενείς με πολύ εκτεταμένες τερηδονικές βλάβες ή με σοβαρό τραύμα στα πρόσθια δόντια.
Αποκατάσταση κατεστραμμένων νεογιλών δοντιών με στεφάνες (θήκες):
Όταν η τερηδόνα έχει καταστρέψει σε μεγάλο βαθμό το νεογιλό δόντι και το σφράγισμα δεν αρκεί για να το προστατέψει από τις μασητικές δυνάμεις, ο οδοντίατρος θα πρέπει να καλύψει το δόντι με στεφάνη (θήκη), η οποία καλύπτει όλο το δόντι και το προστατεύει από επανατερηδονισμό ή και κάταγμα. Επιπλέον, η στεφάνη μπορεί να τοποθετηθεί και σε δόντι στο οποίο έχει γίνει πολφοτομή για μεγαλύτερη προστασία.
Αντιμετώπιση διαταραχών διάπλασης των δοντιών και στοματικών έξεων:
Τόσο τα νεογιλά όσο και τα μόνιμα δόντια μπορούν να εμφανίσουν διαταραχές που να αφορούν τον αριθμό τους, το σχήμα τους και το μέγεθος τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο οδοντίατρος θα πρέπει να εξετάσει τον μικρό ασθενή, να διαγνώσει την εκάστοτε διαταραχή και να προχωρήσει στην θεραπεία. Οι διαταραχές αυτές αναφορικά είναι: Υπεράριθμα δόντια, Συγγενής έλλειψη δοντιού, Μικροδοντία – Μεγαλοδοντία, Υπενασβεστίωση και Ατελής αδαμαντινογένεση και οδοντινογένεση. Οι στοματικές έξεις των μικρών ασθενών είναι ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο. Συγκεκριμένα, αναφέρουμε την συνήθεια πολλών παιδιών να θηλάζουν το δάχτυλο τους ή την πιπίλα, να δαγκώνουν τα νύχια τους ή άλλα σκληρά αντικείμενα. Η παραμονή των στοματικών έξεων θα οδηγήσει μελλοντικά σε διάφορα ορθοδοντικά, αισθητικά και λειτουργικά προβλήματα. Έτσι σκοπός είναι να διαγνωσθούν από την προσχολική ηλικία και με συνεργασία του οδοντιάτρου και των γονέων να περιοριστούν και σιγά σιγά να εξαλειφθούν.
Αντιμετώπιση οδοντικού τραύματος:
Το οδοντικό τραύμα είναι μια δυσάρεστη αλλά και συνηθισμένη κατάσταση, ιδιαίτερα κατά την παιδική και εφηβική ηλικία. Προκαλείται από αθλητικές δραστηριότητες, πτώσεις και ατυχήματα. Ανάλογα με τον τύπο του τραύματος και την σοβαρότητα της βλάβης θα καθοριστεί και η θεραπεία του δοντιού. Στην πλειοψηφία τους τα οδοντικά τραύματα είναι ρωγμές και μικρά κατάγματα της μύλης του δοντιού, λιγότερο συχνά ένα δόντι μετακινείται και σπάνια βγαίνει εκτός στόματος. Το οδοντικό τραύμα πρέπει να αξιολογηθεί αμέσως από τον οδοντίατρο προκειμένου να διατηρηθεί το δόντι στην στοματική κοιλότητα.
Εξαγωγή νεογιλού δοντιού:
Όταν ένα νεογιλό δόντι είναι πολύ κατεστραμμένο και δεν μπορεί να αποκατασταθεί ούτε με σφράγισμα αλλά ούτε και με θήκη η μόνη λύση είναι η εξαγωγή του. Πολλές φορές αυτά τα δόντια εμφανίζουν πύον επομένως η εξαγωγή τους συνίσταται για την καλή γενική υγεία του μικρού ασθενή. Επιπλέον, όταν έχει ανατείλει ένα μόνιμο δόντι αλλά το παιδικό δεν έχει πέσει ακόμα, τότε θα πρέπει να γίνει εξαγωγή του νεογιλού δοντιού προκειμένου το μόνιμο δόντι να βρει την σωστή του θέση στον οδοντικό φραγμό.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Η υψηλή μας κατάρτιση φαίνεται στο άρτιο αποτέλεσμα των υπηρεσιών μας.